घडी बसावी नव्याने जीवनी पुन्हा ती वेळ यावी

स्फुरल्या मनात कविता डायरीत मांडायचे राहून गेले

अखेरच्या प्रवासाला निघताना, देतात तीच विश्रांती घटका चार

अडलेल्यास करावी मदत पाहू नये तेव्हा पद अन पत स्वार्थाचा नको लवलेशही मनापासून असावी ही आदत मदत असते एक संधी सेवेची...

सुखाचे एक बीज पेरुन पाहा, ओंजळ समाधाने तो भरी

संसाराची सुरुवात होते जेव्हा स्वप्न घराचे अंकुरते मनात एक एक काडी जमवतो माणूस राबून उन्हातान्हात स्वप्नांचे इमले अस...

बनवा आशेलाच सूत्र, तोडा निराशेचे सत्र

काजळ काळी गर्द रात प्रिय तुझा हाती हात

प्रेम तर ओसंडून करतो पण खूपदा गुश्श्यातच असतो

सांग कशाला हवे तुझ्या माझ्या नात्याला नाव? विश्वासाच्या पत्त्यावरचं आपलंच गजबजलेलं हे गाव सांग करता येईल का तुझ्...