पाहून रूप तुझे विठ्ठला
पाहून रूप तुझे विठ्ठला
पाहून रुप तुझे मी, मज विसरलो।
साठविता मनात माझ्या ते, मी माझा न उरलो।।धृ०||
दोन्ही कटीवरी हात, का रे विटेवरी उभा|
राजा पंढरीचा माझा, भीमा तीरी उभा||
काय तुझे रूप देवा, कानी कुंडले मासोळी|
गळा मोतियांचे हर, लावी मळवट भाळी||
कटी पितांबर जरीचा, मी पाहून भुललो|
पाहुन रूप तुझे मी, मज विसरलो||१||
आषाढी कार्तिकीला
तुझा, लई गजर चालतो|
थंडी, वाऱ्या पावसात, भक्तांसंगे तू नाचतो||
तुझ्या दर्शनाला भक्त, लाख लाख जाती-येती|
सर्व जात-धर्माचे जन, तुज आपला मानती||
काय तुझी किमया देवा, मी एकूण भुललो|
भाव भक्तीच्या नादात, देहभान विसरलो||२||
एक मनातील खंत, तुज सांगू का रे बापा|
तुझ्या आशिर्वादाने रोज, नेता मारी थापा||
तुझ्या गाभाऱ्यात चोरी, तरी उगा का रे उभा|
तुला घाबरेना कोणी आता, लई झाली शोभा||
तुझे गुणगान गाण्यासाठी, रातदिन रे बैसलो|
तुझा चमत्कार पाहण्यासाठी, मी मज विसरलो||३||