पर्जन्य

सुधाकरी अभंग

   *पर्जन्य*

 भेगाळली भुई । तहानली धरा ।

 आटलाय झरा । नदीपात्रे ।।

 बळीराजा तुला । नित्य आळवितो ।

 कधी बरसतो । वाट पाहे ।।

 निर्जल प्रदेशी । मृग कोसळला ।

 बळी सज्ज झाला । पेरणीला ।।

 तव आगमने । शुभ्र जलधारा ।

 सोसाट्याचा वारा । संचारती ।।

 अति पर्जन्याने । गावोगावी पाणी ।

 वाहे ओसंडूनी । अतोनात ।।

 बेताने येवोनी । झरे, नदी भर ।

 नको तो कहर । जीवघेना ।।

 धरा वसुंधरा । न्हाऊन निघाली ।

 पाने तरुवेली । बहरली ।।

 नभ झाकोळले । ढग उतरले ।

 इंद्रधनू आले । भेटायासी ।।

 पर्जन्य राजाने । संजीवन दिले ।

 बीज अंकुरले । शिवारात ।।

अवनी सजली । सुजलां सुफलां ।

धरणी शितलां । तृप्त होई ।।

 झिम्माड पाऊस । खळाळ ओहोळ ।

 जल हे नितळ । सुखावती ।।