गाडून घ्यावे लागते

पुन्हा नव्याने अंकुरण्या

खोल असे गाडून घ्यायचे

पालवी फुटण्यास बीजा

मातीत त्या मग रुजायचे.....

शेतकऱ्याच्या मशागतीला

थबकले थेंब या कस्तुरीचे

गंधीत होण्यासाठी मातीला

भाग्य समजतो ललाटाचे.....

तहान भूक हरवतेय पहा

रानात राब राब राबायचे

डोलणारे पिक सोबतीला

स्वप्न सत्यात उतरी उदयाचे.....

भार सोशी खांदी सारा

उपकार त्या पोशिंदयाचे

तेच डोकावून कसे पाहा

इवलेशे श्वास त्या पानाचे.....

बीजा आणि विचारांना

खतपानी सदा द्यायचे

करूच नका हो स्वहत्या

हेच मनी आता ठासायचे.....