दवबिंदू

ही गार झुळूक वाऱ्याची, कशी भासते।

जणू मोर पंख कुणी, अंगावर फिरवीत।। 

हा शीतल वारा, अंगास झोंबतो कसा।

जणू स्पर्शून गेला, गोड गुलाबी ससा।। 

 मज ठाऊक नव्हता, स्पर्श तुझा नवा।

जणू केली उमलली, अंगात गुलाबी हवा।। 

 तुज स्पर्शाने, अंग शहारून आले।

जणू गालावरती भाग्य, फुलरू आले।। 

 तुझी अवचित खुलते, गालावरची खळी।

जणू बागेत उमलते, गुलाब-चाफेकळी।। 

 कधी घरात येतो, कौलातून कवडसा।

जणू धुक्यात पडतो, उन्हात पाऊस जसा।। 

 मन चिंब ओले, आरशास हसते।

जणू मनात माझ्या, दवबिंदू भासते।।