Library
Profile
भावना भक्त
भावना भक्त
माझ्या जीवा शिवा संगे
शेतकरी दादा झुले
त्यांच्या गळ्यातली माळ
कशी दिनरात डुले
माझी शाळा किती छान
होती भावनांची गर्दी
आता कसली ती हो शाळा
सगळी स्वार्थाची भरती
कधी भावना दाटली
उभी दारात माऊली
कशी लेकाची मग तिच्या
बघा माया हो आतली
करी लेकीचा तो लाड
करी देऊन चिऊचा घास
भावना काय त्या बापाची
लावी मायेची ती आस
दिला गायीलाही चारा
म्हणे शेतकरी दादा
भावना त्याच्याही दाटल्या
आली भाजीवर गदा
लेकुरवाळी बाळंतीण
कशी काळजीने झुरे
भावनांचा देते झोका
बाळा गाई गाई करे
कधी कुणाचे वाईट
करू नका आयुष्यात
भावना तुटल्या एकदा
जुळणार नाही मनुष्यात
आई माझी गं सुगरण
खरी आनंदाची खाण
तिच्या भावना जपून
भावंड राहतो आम्ही छान
भावना समजून मनीची
राम गहिवरतो
अन् खारीच्या पाठीवर
अलगद हात फिरवतो
कशी झाली रे किमया
माणूस गेला वाया
झाल्या भावनाही दुःखी
जेव्हा लेक नेती माया
सांज संध्याकाळी दिवा
लागे माझ्या अंगणात
गोठ्यातली गाय
हंबरते भावनांत
सुदाम्याचे पोहे
कृष्ण आनंदाने खातो
भावना मनीची जाणून
देव भाऊक रे होतो
उणीवा काढू नयेत
कोणाच्या, वाईटच खोड ती
स्वतःतील उणीव पाहावी
नक्कीच होईल भावनांची प्रगती
भावना प्रत्येकात असतात,
प्रयत्नांनी भरून काढाव्यात
आयुष्य जगताना आपण,
आनंदाच्या जागा शोधाव्यात
भावना माणसाला दुर्बल करते,
न्यूनगंडही येतो कधी कधी
ओळखा उणीव सावरा स्वतःला,
एक संधी द्या कधीतरी
>
संगोपन करताना मुलांचे,
कोणतीच ठेवू नये उणीव
लेकरांनाही भावना असते,
ठेवा आई-वडिलांची जाणीव
भावना कशा सांगाव्यात,
कशी करू त्यावर मात
दिवस रात्र एकच विचार
असताना सगळ्यात
एक जाणीव मनाचा कोपरा,
अडवून बसते नेहमीच
सारखे सारखे त्याचे स्मरण,
चांगले नाही कधीच
मुलगा असो व मुलगी
उणीव मानू नये कोणाचीच,
भावना सारखीच दोघांची
सारखीच करतात ना सलगी
आयुष्यात तुझ्या मी,
भावना जपून प्रेम केलं
म्हणूनच तर आपलं नातं,
चिरकाळ टिकलं
भावना जाणून ना घेतल्या तर
खटके उडतात एकमेकांत
त्यांच्याकडे डोळेझाक,
करावीच लागते संसारात
कसे गोकुळ नांदते
यशोदेचा कान्हा बाळ
भावना ठेवती जपून
देवकी मातेची नाळ
कसा वाडा चिरेबंदी
माझ्या मामाचा तो छान
घाली मायेची अंघोळ
भावनांचा ठेवी मान
भारतमातेला या
प्रणाम कोटी कोटी,
आम्ही जगू हीच भावना
मरुही देशासाठी
आनंदी कुणीच
नसते या जगात
भावना स्वार्थी होतात
लोक झुरतात मनात
किती शब्द ते बोबडे
कसे तान्हे बाळ रडे
भावना आईच्या त्या
आनंद चोहीकडे
देणगी देऊन देऊन
किती मंदिरे भरली
याच मंदिरासमोर
गरिबांची भावना पुरली
आईची ती माया
असते अंगणातली छाया
तिच्या भावनेचा पदर
असते घराची ती रया
स्वप्नांचा हिंदोळा
आहे माझा बाप
माझ्या भावनेचा राजा
माझ्या काळजाची छाप
सावळा विठ्ठल रखुमाई संग
वारकरी टाकिती पाऊल आनंद
पंढरपुरी भावना झाली दंग
भजनात विठू माऊलीचा अभंग
