अंधश्रद्धा

पैसा साठी दगड देव

सेंदुर फासून बसला राव

अवस पोर्णिमाला नैवेद्य दाखवून

कोंबडी बकरी खातो गाव

मरी आई एका अंगात

कापूर जाळून खाते जी

मसण्या उद भगद भूत नाचवून

कोंबडी दारु पिते जी

हरी किर्तनातील महाराज

संत सोंग घेऊन बसला हो

नजरेचा नेम नाही

बाहेरवाली नांदवू लागला हो

बाबाजींची कृपा झाली

जनसागर भक्तीत रमला जी

देवाऱ्याचा पत्ता नाही

बाबाच देव जमला जी

लोकशाहीत जनसेवक

खरा हुकूमशहा ठरला हो

अंधश्रद्धेच्या चष्मेचा नंबर

काळानुसार बदलला हो

जनसेवक शिरजोर

नोकरी वाले घुसखोर

पैसाची पोरं उघडी

जनता आहे फुसखोर