സമ്പൽ സമൃദ്ധി കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ നാട്ടിൽ ഇന്ന് കൊറോണയും പ്രളയവും മാത്രം

എനിക്കായി എല്ലാം ചെയ്യുന്ന നിന്നെ ഒരിക്കൽ പോലും ചേട്ടനെന്നു വിളിച്ചില്ലല്ലോ ഞാൻ

നീ എൻ വിജയത്തിൻറെ മുന്നോടിയെന്നു നിനച്ചുകൊണ്ടു ബാക്കിയുള്ള നാളുകൾ തള്ളിനീക്കട്ടെ ഞാൻ ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ...

മറക്കാൻ നിനയ്ക്കുകിൽ അടുക്കുന്നു നീ ഓർക്കാൻ നിനയ്ക്കുകിൽ അകലുന്നു നീ പരീക്ഷയെഴുതും കുഞ്ഞു അവൻറെ

ഇത്രപറഞ്ഞേനേ ഇതുയെൻപൂച്ചയല്ല എവിടുന്നോ വന്നതിനു ഞാനേ ശരണം

നിനക്കായ് ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നമെല്ലാം പാഴ്കനവായി പോയതെന്തേ

കറുപ്പിൻറെ മൂകതയിൽ ചുവപ്പിൻറെ സ്നേഹവും

കണ്ടും കാണാതെ നടിച്ച നിൻ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ എൻ പ്രണയത്തെ കണ്ടേൻ ...

നിദ്രയിലാണ്ട എൻറെ കണ്ണടച്ച് കണ്ണൻറെ മുന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി

പളുങ്കു പോലുള്ള മുഖവും പാൽ പോലുള്ള മനസ്സും ഉള്ള കേരളീയരുടെ നാടേ

കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ കഴിയുന്ന ജന്മഭാഗ്യത്തെ സമ്മാനിച്ചത് നീയെൻ മിഴിയേ

വീട്ടിലെ എല്ലാം അറിഞ്ഞവൾ നീയേ വീടിനെ ലോകമായി നിനച്ചവൾ നീയേ

എല്ലാർക്കും ഓരോരോ കുറവുകൾ ഉണ്ട് പക്ഷെ അതെല്ലാം മറക്കുന്നു പലരും

പെണ്ണായി പിറന്നുവെന്ന ഒരേ കാരണം കൊണ്ടെൻ അടുത്തുവരുവാൻ പോലും മടിച്ചു...

നിലാവുള്ള രാത്രിയിൽ കിനാവു കണ്ട് ഉറങ്ങുമ്പോൾ കണ്ണീരിന്റെ നനവുള്ള ചോദ്യം...

എൻ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിച്ച സുന്ദര കിനാവു കണ്ട്