अपरिचित

जन्माला आले तो पहिला क्षण

अपरिचित सृष्टीचा कण अन् कण

अनुभवातुन सुटलं एक एक कोडं

मायेची माणसं वाटली गोडं

समजावुन घेतली जगण्याची कला

प्रश्न या वाटांवरती पडत होते मला

काही दुःखाचे काही सुखाचे

प्रसंग अनुभवले नानातरांचे

जोडत होते अनेक नाती

आयुष्याच्या टप्प्या टप्प्यावर

काही नाती घर करत होती

ह्रद्याच्या कप्या कप्यावर

आयुष्यचक्र हे असच चाललं

नवं नवं ज्ञान मिळतच राहिलं

मनाच्या तळाशी डोकावून पाहिलं

मन तर आपलं अपरिचित वाटलं

मनात होता भावनांचा गुंता

असंख्य लपल्या होत्या चिंता

मनातच त्यांच उत्तर भेटलं

गुंता न् चिंता व्यर्थ हे पटलं

शब्दांचा सापडला मोठा खजाना

शब्दांशी जोडल्या मनातल्या भावना

कवि जगांशी परिचित झाले

अपरिचित जगात रमुन गेले.

शब्दांचा सहवास हवासा वाटे

नव्या कवितेतून कविमन भेटे

अपरिचित दुनियेचे नवे तराणे.

कवितेत जगावे जीवन गाणे.