विरक्ती

मनी माजला कल्लोळ

उद्रेक झाला विचारांचा

जन्माचा मूळ समजता

दूर झाल्या संसाराच्या वाटा

विरक्ती आली प्रपंचाची

वाट स्वीकारली परमार्थाची

साहित्यसेवा ही वाट श्रेष्ठ

काया झिजवली त्यासाठी

माझी काया न माझी

झाली मी परमेश्वराची

या संसारात पुन्हा न येणे

हे ईश्वरा हेच आता मागणे