तुटले अंतर

दूरध्वनीचे बाळ जन्मले.           

रूप आपुले लहान केले.      

ध्वनी त्या बाळाचे नाव.           

जगास त्याने वेड लाविले. (१).       

टेलिफोन तो एका जागी.           

श्रीमंतीचा थाट असे.              

ऐटीत त्यावर बोलत असता.       

समाधान ही खूप असे. (२).        

भ्रमणध्वनी भ्रमराचे गुंजन.         

कमल मनाचे जाते मोहून.          

मोह, लोभ त्याचा सुटेना.            

सुन्न होते मन त्या वाचून. (३).       

अंकावरती पडे अंगुळी.            

जगात राहो कुणी कुठेही.           

डिजिटली ही किमया झाली (४).     

क्षणात भेट व्यक्ती हवी ती.         

खूप वाढल्या शाब्दिक भेटी.         

समक्ष कोणी कुणा न भेटे.          

कुणी न कुणाच्या जाई घरासी (५).     

काळ, वेळ हे नाही बंधन.         

कुणी बोलतो चाल चालता.          

नाही जीवाची उरली पर्वा.          

मरणही येते सेल्फी काढता  (६).     

रोज वाहिन्या नव्या नाचती.         

नजर अधू तर होते आहे.           

कानी घालून हेडफोन्स ते.          

बहिरेपणा येऊ पाहते.  (७).        

अशी स्वैरता नाही चांगली.          

तऱ्हा बदलल्या वागणुकीच्या.       

संयम ठेवा बोट, मनावर.          

आधीन होऊ नका तयाच्या.  (८)    

असे चागले तितके वाईट.           

सर्व जगाला आहे माहीत.           

भ्रमणध्वनी वापरू किती.          

ज्याचे त्याने मांडा गणित (९).