तुला माहित होतं ना सगळं?

मी आतुर व्हायचे तुझं ऐकायला बोलणं

आणि तू हरवून जायचास गाणी ऐकण्यात

मी हळूच चोरट्या नजरेने तुझ्याकडे बघायचे

तू वाचत बसायचास काहीबाही वेगळं

तुला माहित होतं ना सगळं?

मी झुरायचे भेटीसाठी तुझ्या

तू फिरायचास स्वच्छंदी पक्ष्यासारखा सर्वत्र

मी रंगवायचे भविष्याची स्वप्नं तुझ्याबरोबर

तुझं स्वतःचंच जग होतं आगळं

तुला माहित होतं ना सगळं?

शल्य नाहीये की तुझं माझ्यावर प्रेम नव्हतं

व्यक्त तर मीच करु शकले नाही

दोघंही रममाण आहोत अापापल्या विश्वात

कधीतरी उसवतात आठवणींची ठिगळं

खरं सांग, तुला माहित होतं ना सगळं?