टेलिफोन ते मोबाईल

ट्रिंग ट्रिंग ट्रिंग... घंटी वाजताच, आम्ही धावत होतो |

कोणाचा तो फोन असेल, असे विचार करीत होतो ||

ज्याला फारच गरज राही, तोच फोन करत होता |

जन्म, मृत्यू, लग्न, अपघात, अशाच बातम्या देत होता ||

फोन येताच सगळ्यांच्या, हृदयाचे ठोके वाढत होते |

कारण खुशीचे कमी तर, दुःखाचेच जास्त फोन येत होते ||

त्यावेळी फार कमी लोकांकडे, टेलिफोन राहत होता |

आपल्यासोबत इतरांच्याही, उपयोगी पडत होता ||

त्यावेळी टेलिफोनचा, सन्मान होत होता |

ज्याच्या कडे तो राही, त्याचाही मान होत होता ||

त्याची जागा मोबाईलने घेऊन, प्रगती केली आहे |

फोनची गरज कमी करून, स्वतःची महिमा दाखवली आहे ||

मोबाईल हा जवळच राही, त्याची मोठी वाहवाही |

कोणाशीही बोला तुम्ही, केव्हा आणि कधीही ||

बोलणे ऐकणे सोपे झाले, नाते जवळ आले|

सकाळपासून रात्रीपर्यंत, लोकं बोलतच राहीले ||

मोबाईलने रेडीओ, टार्च, कॅल्युलेटर चे काम केले |

फोटो, व्हिडिओ काढून, कॅमेरालाही मागे सारले ||

व्हाॅट्सअप, फेसबुक च्या मार्गानं, मिडियाचे कामं करतो |

आॅनलाईन कामामुळे, बँक, रेल्वे ची गर्दी कमी करतो ||

असा आहे हा मोबाईल, सर्वांचे सर्वच कामे करतो |

म्हणूनच तर आज तो खुशीने, सर्वांच्या खिशात राहतो ||