संग

वसंत जीवनात फुलणे

अजून तरी बाकीच आहे

आभाळ कवेत घेण्या इतुकी

ठाऊक झाली शक्ती आता

अधरी असे जे नाम प्रभूचे

आनंद जीवनी खोल असे

आजवरी चुकलोच होतो

काय जीवनाचे मोल असे

उभा जन्म हा कृतार्थ झाला

संग लाभला मला भला

पावन माझे जीवन झाले

गत जन्मीचे भाग्य उजळले

आभार काय मानू तयाचे

जगी महापुरुष जो आला

जनामनाला जागविण्याला 

नाथ अनाथांचा तो झाला

असून जरी मी पुत्र ईश्वरी

ध्यानी मनी नव्हतेच कधी

हलकेच थाप पाठीवरी

खरोखर स्पर्श तो होता दैवी

नाहीतर या पत्थराला

कुणी स्पर्श का केला असता?

जमेल तैसे दूर सारुनी

माघारी जो तो वळला असता

पाऊल पुढती पडे जयाचे

समाधान जीवनात तयाच्या

करेल जगी जो काम प्रभूचे

सखा प्रभू होईल तयाचा

(टीप:- प्रत्येक ओळीतील दुसरे अक्षर सलग वाचावे.)