पाऊस, तोच

आसमान काळवंडून आलं

कडकडाट रौद्र ढगांचा

काळजात कसं चर्रर्र झालं

आठवून थैमान मागच्या पावसाचा

वाऱ्याचा घोंघावणारा आवाज

छपरावरची पॉलिथीन केव्हाच गेली उडून

पत्रांचा जीवघेणा थरथराटी आवाज

भुंकून-भुंकून मोत्या गेला थकून

पाऊस अन संतत धारा

मातीचा सुगंध क्षणभंगुर

थंडगार झोंबणारा रोगट वारा

पावसापश्चात उरणार फक्त काहूर

शहराची अतिव गलिच्छ वस्ती

नाले-गटर, खोपटं सारंच जलमय

पुरात वाहून मरण्याची कायम धास्ती

डेंगू मलेरियाला नेहमीचाच अभय

कसला आलाय ऋतू हिरवा

तुडुंब खोपटात आम्हा राहवेना

शेतीलाच तो पाऊस बरवा

शहरात, गरिबाला दुःखीच भावना