ओढ़

ओढ हि अनामिक  

लागली जीवाला  

आवरू कसे सांग, 

या भाबड्या जीवाला 

वचन तुझे आठवून , 

घेते मी श्वास उसना!

तू येशील हि आस ,

बघ लागली जीवाला 

तुझ्या मनाच्या गाभाऱ्यात 

 एक कप्पा माझा असू दे,

कायम तुझीच स्पंदने होऊन,

 जपेल तुझ्या जीवाला .

तुझ्या मिलनाची  

आस हि कशी रे ,!

जाईल प्राण-पाखरूं होऊन 

घे कवेत ह्या जीवाला .

तुझी साथ वाटे जणू 

 जन्मोजन्माची  

मी राधा अन तू शाम 

का भासे या जीवाला .

आता सोड ना बहाणे  

बघ चंद्र हि सांगतो .

घे मिठीत या चांदणी ला

दे दिलासा काही या जीवाला.