कवितेची आठवण

तू आठवणीत रहावी प्रियसीसारखी

लेखणी तू समाजाची न्यायकरीती आई

झुकले तुझ्यापाशी कित्येक जण असे

घाबरले तुला वैरी सगळे माझे आई.....! 

कमतरता तुझी कुठेही नव्हती

आणि नसेल ही कधी समाजात

तू जन्म देणारी आई आहेस 

लेकरासाठी तू तेजस्वी ढाल कुटुंबात....! 

तुझ्या शिवाय आम्ही अपुरे ठरलो

सदैव सुखासाठी असूनही हिंमत

तू केलेले संस्कार माई अमुच्यावर

दिवसेंदिवस तुझे ऋणी ठरले शब्दात....! 

अक्षर ही तूच आई नी बाप आसरा

क्षणोक्षणी काजळ लावलेस नजरेपुरते

दृष्ट लागु नये म्हणून कोणाची आम्हा 

पामराना दाविलेस तू जग घडवून कविते....! 

तुझी आठवण ठेवून लेखणीतून

करीन मी समाजात प्रचार प्रसार

भीम गंगा तू ज्ञानाची माऊली

तू आई ग..! माझी लक्ष्मी शब्दाची ...!