एकतीस मे

जा ता जाता तंबाखूचे सेवेकरी

ग ल्लोगल्ली मला भेटायचे

ति ला दूर करण्याचे वचन मला

क धी कधी आवर्जून द्यायचे

तं बी देऊन झाले विनवणी करून झाले

बा ल हट्टा सारखे गोंजारून पण झाले

खु ळ लागायची जेंव्हा वेळ आली तेंव्हा

दि मतीला फक्त तीच होती

न कळत तिनेच आज ठरवले जायचे ....!!

आणि आत्मिक तंबाखू मुक्ती दिन 

साजरा झाला...!