अस्तित्व

पुष्कळ आले अडथळे 

खडतर झाला प्रवास

धैर्य कधी सोडलं नाही

ना सोडली कधी आस

मनसोक्त जगण्याचा

घेऊ द्या मला ही आस्वाद

साधी आहेत स्वप्न माझी

नका करू त्याचा घात

आयुष्यभराची माझ्या असे

परमार्थ अन साहित्य शिदोरी

अस्तित्व हे माझे 

कसं सोडू मी अर्ध्यावर्ती

उजळू द्या माझ्या देहाला

उमलू द्या माझ्या मनाला

पक्ष्यासम मुक्तपणे विहार

करू द्या माझ्याही जीवाला