अभंग

 पाहता पाहता

श्वास हे अडले

भान हरपले

तुजवरी

मीनाक्षी सम तू

रुप हे सोनेरी

काया ही चंदेरी

खूळ लावे

केस हे रेशमी

ओठ हे  डाळिंबी

नाक चाफेकळी

ठार झालो

बोलतसे विशू

स्वर्गाची ललना

इंद्राची अप्सरा

मदनाची रंभा

भासते तू