માયા

લાગણીઓના નીર ક્યાં કદી સુકાયા છે,

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.

હેતના ઓજસ ઉરમાં ક્યાં સમાયા છે,

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.

સુગંધથી ફૂલ કદી શરમાયા છે ?

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.

ઉગતા સૂરજે નાના થતા,

ઢળતા પડછંદ પડછાયા છે,

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.

વીતેલા ક્ષણોને યાદ કરી,

આંખે આંસુ ભરાયા છે,

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.

આમ સ્વજનો નો સમૂહ જોઈ લો,

આમ તો બધાજ પરાયા છે,

છેવટે તો આ બધી માયાજ છે.