सांज सावळी

दिनरातीच्या सीमेवर ते

नभोमंडली झगमग उठते

सायंतारा अस्ता जाता

सांज सावळी दाटुन येते

सांज सावळी दाटुन येते

राधा रमणी सुधबुध हरते

वाऱ्यासंगे मंद बासरी

चित्ताला या धुंदित करते

मुग्ध राधेस कान्हा छेडी

येता जाता काढी खोडी

सांज सावळी दाटुन येता

लावे तिजला लाडीगोडी 

रुसून बसती होत बावरी

दिसता पावा मना सावरी

सांज सावळी दाटुन येता

आळविते ती कृष्ण मुरारी

सांज सावळी दाटुन येते

मोरपिसाने तन हुळहुळते 

साद घालितो सावळा हरी

हरखत राधा लज्जित होते

सांज सावळी दाटुन येते

मोहन मुरली ताना घेते

पाहुनि येता राधाकृष्णा

अवघे गोकुळ गंधित होते