ઘેઘૂર

ઘેઘૂર યાદોના વટવૃક્ષ તળે હવે મહોબ્બત થાક ખાય છે,

એ વરસ્યા નથી છતાંયે અમે ભીંજાયા હોય એવું કૈક થાય છે !

વિહંગો સ્મૃતિ તણાં કંઈ કેટલાયે મચાવીને ચકચાર હવે,

ગીતડાં ગમનાં એ ગમગીન થઈ ગાતા હોય એવું સંભળાય છે !

ડાળ ડાળ પાત પાત અહેસાસ અંતરે એનો જ અનુભૂતિમાં મને,

હવાની હર લહેરમાં એના આગમનની ખબર વરતાય છે !

અંતરના અભરખા પણ ખરી રહ્યા આ પીળા પર્ણોની જેમ હવે,

ને નવી ફૂટતી કૂંપળોમાં વસંત વ્હાલપની ફૂટતી દેખાય છે !

ડૂસકાં ને ડૂમાઓનું સંગીત અટકી બે શ્વાસની વાંસળી વચ્ચે,

દુઃખ કાળજા છેદાવવાનું સહન શક્તિની હદ વટાવી જાય છે !

મૂળમાં ધરબાયેલી "પરમ" વેદનાઓ, ને આ અદ્રશ્ય ઝખ્મો,

તારા એક મિલનની આશમાં મને પલ પલ "પાગલ" કરી જાય છે !