ମେଘ

ଚାତକ ପରାଏ ରହିଛି ମୁଁ ଚାହିଁ

ଏ ସନ ନୂଆ ମେଘଙ୍କୁ

ଶୁଭ ଶଙ୍ଖ ନାଦେ ହେଉ ଆଗମନ

ସ୍ୱ।ଗତ ବନ୍ଧୁ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ।

ବନ୍ଧୁ ନବଘନ ମୋ ଜୀବ ଜୀବନ

କୃପାବାରି ଆପଣାର

ତାଙ୍କ ପାଇଁ ମୋର ଅନନ୍ତ ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ଦୁର୍ବାର ଓ ଚିରକାଳ ।

ଶ୍ୟାମଘନ ପ୍ରିୟ ରୂପ କାନ୍ତି ଦେଖି

ନାଚେ ମୋ ମନ ମୟୂର

ତାଙ୍କ ଶୁଭ ନାମ ମଧୁର ଅମୃତ

ଭିଜେ ଗୋଟାପଣେ ଦେହ ।

ମନର କଥାକୁ ବଖାଣେ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦେ

ମୋ ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ସମୀପେ

ରିମ୍ ଝିମ୍ ସୁରେ ଝରେ ସଞ୍ଜୀବନୀ

ବରଷେ ମଧୁ ଆଳାପେ ।

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ବର

ଇନ୍ଦ୍ର ଧନୁ ସପ୍ତରଙ୍ଗେ

ନିବିଡ଼ ଆଶ୍ଳେଷେ କରନ୍ତି ହରଣ

ଦୁଃଖ ଓ ସନ୍ତାପ ଯେତେ ।

ମନ ଆକାଶରେ ଭାସିବୁଲେ ଯେତେ

ଅନାବନା ଆବର୍ଜନା

କଳା ବନ୍ଧନକୁ ଦେଖିଦେଲେ ଥରେ

ହୋଇଯାଏ ମାରଜନା ।

ନୂତନ ଆଶା ଓ ଉତ୍ସାହ ସଞ୍ଚରେ

କଅଁଳେ ନିତ୍ୟ ଜୀବନ

ଅଦ୍ୱିତୀୟ ମୋର ବନ୍ଧୁ ଅନୁପମ

ସୃଷ୍ଟି ଜଗତ କାରଣ ।