ଏ କାଳେ ମାରିବେ କଂସ

ବ୍ରଜ ଦାଣ୍ଡେ ଦେଖ ଗଉଡ଼ ପୁଅଟେ

    ଚାଣ୍ଡେ ଯାଉଅଛି ଚାଲି

ସଙ୍ଗେ ହଳଧାରୀ ହଳିଆ ପୁଅଟେ

     ହସୁଛନ୍ତି ଖିଲି ଖିଲି l

ଅଡ଼ାଇ ନିଅନ୍ତି ବାଛୁରୀ ଧବଳୀ,

     ଶ୍ୟାମଳୀ ପାଞ୍ଚଣ ଧରି

ଅନ୍ତୁଡ଼ି ଶାଳରେ ଜନମ କାଳରେ

    ମାରିଲେ ପୁତନା ନାରୀ l

ଗୋପ ଗୋପାଳୁଣୀ ଆଖି ଠରା ଠରି

    ଏ କାଳେ ମାରିବେ କଂସ

ଅଷ୍ଟ ମଲ୍ଲ ମାରି ଧରା ଉଶ୍ବାସିବେ

       ମନେ ନହୁଏ ବିଶ୍ୱାସ l

ଲାବଣ୍ୟ ପ୍ରତିମା ଗୋପବାଳ ମେଳେ

      ଦାଣ୍ଡେ ଖେଳୁଥାନ୍ତି ଧୂଳି

ବାଛୁରୀ ଚରାନ୍ତି ବୃନ୍ଦାବନ ଯାନ୍ତି

    ଫେରନ୍ତି ହେଲେ ଗୋଧୂଳି l

କାନ୍ଧରେ ପଡ଼ିଛି ପାକଲା ଗାମୁଛା

     ପୀତାମ୍ବର, ନୀଳ କଛା

ଡଉଲ ଡାଉଲ ଚେହେରା ତାଙ୍କର

      ଦର୍ଶନେ କଳୁଷ ମୁଞ୍ଚା l

ପୟରେ ନୁପୁର ଠୂମୁକି କଠାଉ

        ଚାଲୁଥାନ୍ତି ଢଳି ଢଳି

କାଳିଆ ପୁଅର ଶିରେ ଶିଖି ପୁଛ

     ଗୌର ଶିରେ ଜାମୁଡାଳି l

କଣେଇ କଣେଇ ଚାହିଁ ଦେଉଛନ୍ତି

        ଅପୂର୍ବ ତାଙ୍କର ଠାଣି

ବାଙ୍କ ଚାହାଁଣୀରେ ପୁରି ଅଛି କିବା

     ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଗୋଟା କାହାଣୀ l

ନୟନ ପିତୁଳା ପରାୟେ ତାହାଙ୍କୁ

      ନନ୍ଦନାରୀ ଅଛି ପାଳି

ଦହି ଦୁଧ ଖିଆ ଗୁଣ୍ଠୁଣି ହାତୀଙ୍କୁ

     ରାମ ସଙ୍ଗେ ବନମାଳି l

ଗୋପଦାଣ୍ଡେ ଦଣ୍ଡେ ଦେଖ ଦୁରୁଦଣ୍ଡେ

       ଉଦୟ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଚାନ୍ଦ

ରାମ ବନମାଳୀ ଚରଣେ ଶରଣ

       ମୁହିଁ ଅପରାଧୀ ମନ୍ଦ l