ଅଯୋଗ୍ୟ କବି

ଅଭିଧାନ ଖୋଲି ଶବଦ ଆଣୁଛ

କବିତା ଲେଖୁଛ ବସି

ଭାବର ଅଭାବ ଲେଖାରେ ହେଉଛି

ଭାବୁନ ଟିକିଏ ଦୋଷୀ !

ଛାତିକୁ ବାଡ଼େଇ ବୃଥାରେ କହୁଛ

ନିଜକୁ ବଢ଼ିଆ କବି

କଳ୍ପନା ପୁଟରେ ରଙ୍ଗେଇ ପାରୁନ

ମନର ସହଜ ଛବି !

ଶବଦ ଭାବକୁ ମେଳ ତ ଖାଉନି

ଅଯୋଗ୍ୟ କବିକୁ ଗଣା

ତଥାପି ଗରବେ ଭାଷଣ ଝାଡୁଛ

ଦ୍ବିତୀୟ ଈଶ୍ବର ଜଣା !

ମୂରୁଖ ପାଳିଆ ସଜାଡ଼ି ରଖିଛ

ଆଗରେ ମାରିବେ ତାଳି

ପଛରେ ପଛକେ ସବୁଠୁ ଶୁଣିବ

ନିନ୍ଦାର ଅନେକ ଗାଳି !

ନିର୍ଲଜ କହିଲେ ଦେହକୁ ନେଉନ

ମୁହଁଟା ବହଳ ଅଛି

ତାମସା ଲଗେଇ ଜିତିବା ନାଆଁରେ

ହାରିବା ନେଉଛ ବାଛି !

ସାଧନା କରିକି ସାଧନ ଦେଖାଅ

ସାହିତ୍ୟ କାଙ୍ଗାଳ ଠକ

ମାଳାକୁ ଗଡ଼େଇ ବୈଷ୍ଣବ ଭାବନା

ଅଧର୍ମୀ ପାମର ବକ !