ପିଲା ପରିବାର ପାଇଁ ପାଦ କାଢିଲି ଜୀବନ ଜୀବିକା ପାଇଁ ଚାକିରି କଲି ସତ କହିବାକୁ ମୁଁହ ଖୋଲିଲେ ଶୁଣିବାକୁ ପାଇଲି ଚୁପ୍ ରୁହ ! ବ୍ର...

ତୁମ ଲୁହ ପଢ଼ୁଥିଲି, ତୁମେ ବୋଧେ ଭାବିନେଲ "ବୋଝ" ଟିଏ ବୋଲି ।

ଫଗୁଣରୁ ଫେରି ଥିବେ, ଆସୁଥାନ୍ତି ଚାଲି ବସନ୍ତ ଧୀର ପବନ ସଜାଇଲ ଝଡ଼ ରହିଲ କିମ୍ପାଇଁ ଏଠି, ନେଲା ନାହି

ପ୍ରଣୟିନୀ

ହେବ ପରାଣ ତୋଷ

ତୁମରି ଇଙ୍ଗିତ ମତେ ସବୁ କଲି ହେଲା କିମ୍ପା ସର୍ବନାଶ ।

କେମିତି ସମୟ ଆସିଲା କେଜାଣି ??

ପୁରୁଷ।

ପବିତ୍ର କଥନ ଏହି ଗରିବର ଭକ୍ତି ପ୍ରଭାତୀକୁ କ୍ଷମା ଦେବେ ଶୁଣି ଏ ଭାରତୀ ।

ବସନ୍ତ

ସବୁ ସପନ ମୋ ସପନେ ରହିଲା ଉଭେଇଗଲା ଚାନ୍ଦିନୀ କେତେ ସ୍ମୃତି ଆଉ ବିସ୍ମୃତି ଢେଉରେ ଭାଙ୍ଗିଲା ନିଦର ରାଣ

ମନେଟିକେ ରଖିବ !

ଶକ୍ତିମୟୀ ଦୁର୍ଗା

ଭାବ ବିନୋଦିଆ କାଳିଆ ଠାକୁର

ଭୃଣ ହତ୍ୟା ମନ ସଂକୁଚିତ କର ବଞ୍ଚି ରହୁ ନାରୀ ଜାତି ।

ଡାକ ଦେଲେ କିଏ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ଥରେ, ନିମିଷକେ ତା'ର ବିପତ୍ତି ହରେ । ହନୁମାନ ମହାବୀର, ସାରା ସଂସାରର କୁ

ଚାତକ ପକ୍ଷୀ ପରି କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାକୁ ଆଶା ବାରି ଝରି ପଡୁ ଥାଏ

ନିଜ ଦୃଷ୍ଟିର ପରିସୀମା ବାହାରେ ବି ଦୁନିଆ ଲମ୍ବିଛି ଆଗକୁ I

ମନ ଶୁଷ୍କ ବାଲିମୟ ଉତ୍ତୁଙ୍ଗ ଯୌବନ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ଭରଇ ହୃଦେ ଆଲୋଡନ

ଅଛି ଯଦି ଏଇ ସର୍ଜନାରେ ଶକ୍ତି, ଥମିବ ବର୍ଷା ପାହିବ ଏ ରାତି ସତ ହେବ ଦିନେ କଳ୍ପନାରେ ଗଢା, ଏହି ଏକ ଛଦ