സ്മൃതികളായി കാണുമെൻകൂടെ ഇനി എൻ വിദ്യാലയം.

കള്ളനായ ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞു. കണ്ടത് പറഞ്ഞു. അവിടെയാണ് പ്രശ്‍നം. കള്ളൻ കണ്ടത് പറഞ്ഞാൽ, സത്യമതാകുമോ?

എന്നിലെ തൂലികയ്ക്ക് നിറങ്ങൾ ചാർത്തിയ എന്നെ ഞാനാക്കി വളർത്തിയ ഭാരതം

ആണുങ്ങൾക്കൊപ്പം പറക്കുന്ന പെണ്ണിന്നെ... അമ്മുമ്മ... അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കും...

അക്ഷരത്തുള്ളികൾ ചേർത്തുവച്ചുഞാൻ അക്ഷരപ്പായസത്തിനുകോപ്പുകൂട്ടവേ,

ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ എവിടെയോ ആ കവിതയുണ്ട്... അത് തിരയുന്നുണ്ട് ആരെയോ...

വൃദ്ധസദനങ്ങൾ ഒരുപിടിയുണ്ടല്ലോ നമ്മെ പോറ്റുവാൻ... ഊട്ടുവാൻ

ഇടനാഴിയിലെ നിശബ്ദതയ്ക്കിപോഴും നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ ഗന്ധമുണ്ട്

പൂർണത തീർന്നോരാ "നല്ല" ജന്മങ്ങൾ പുച്ഛിച്ചു തള്ളുന്നു പാവമി ജന്മത്തെ

വിവിധ വർണ്ണങ്ങളുടെ ആനന്ദ രഥഘോശം.

എന്റെ ജീവിതത്തെ ഒരു ചെറു സെൽഫിക്കൂട്ടിലൊതുക്കിയെടുക്കാൻ ഒടുങ്ങാത്ത ആവേശമാണെനിക്ക്.

സാന്ദ്രമായി പെയ്യും തൂമഴയെ തുറക്കുകയില്ലയോ സ്നേഹകവാടം എനിക്കായിന്ന്,

വള്ളിനിക്കറുമിട്ടു തൂവെള്ള സഞ്ചിയുമായ് ചേലെഴും ചിരിയോടെ വിദ്യാലയത്തിൽ പൂകി

ഇരവുകൾ പകലുകളാണു ജീവിതമെന്നാലും ഇരവുകൾ മാത്രമല്ലോ എൻ ജീവിതം.

ഒരുനാൾ ലഹരിയെ ചുംബിച്ചുണർത്തി ഒരുനവ പുലരിയെ ഞാനെതിരേറ്റു...

തലയിന്മേൽ ചുമക്കാൻ പഠനഭാരം തീരെ ഇല്ലാതെ ഇന്നലെ ഞാൻ ഉറങ്ങി, സ്നേഹത്തിന്റെ വീർപ്പുമുട്ടലുകൾ ഇല്ലാതെ ഇന്നലെ ഞാൻ ഉറങ്ങി,

ജനവാസമില്ലാത്തൊരു റോഡിൽ, കാത്തു നിന്നു ഞാനുമെൻ കുഞ്ഞു- പേരകുട്ടിയും ബസ്സിനെ നോക്കി.

സ്വന്തം കാര്യം നോക്കി നടന്നപ്പോൾ നിങ്ങൾ എന്നെ വിളിച്ചു : ജാഡക്കാരി ചെറിയ വിജയങ്ങളിൽ സന്തോഷിച്ചപ്പോൾ നിങ്ങൾ എന്നെ വിളിച...

വാനോളം സ്നേഹവും കടലോളം വാത്സല്യവും നൽകുമെൻ അമ്മയെ... കാൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ചു നിന്നിടുന്നു...

എടോ ട്വന്റി ട്വന്റി, നിന്റെ കളി, നിന്റെ പേരുപോലെ തന്നെ, തീക്ഷ്‌ണമായ കിടമത്സരമായിരുന്നു!