ये रे ये रे पावसा

बहर आला सृष्टीस आणि 

सुख मनात नाचु लागले 

थेंब सरींचे पडताच 

कवितांचे झरेही वाहु लागले 

वाफाळलेला चहा आणि खिडकी 

हे एक वेगळेच समिकरण

बसुन पाऊस पाहताना

होईल स्वतः चे ही विस्मरण 

काहिली अंगाची क्षणभर शांत झाली 

कुण्या गंधीत वा-याने थंडीची शाल ओढली

कागदी होड्या निसटून गेल्या 

कधीच मुलांच्या हातुन

रोपे आली त्या जागी

रुजव्याच्या मातीतुन

'ये रे ये रे पावसा' म्हणता

आलास खरा धावुन

गडप नको होउ मध्येच 

संपला आता जून