वाट

डोंगर-दरीच्या मधून

नागमोडी होती वाट।।१।।

रस्त्याच्या कडेचे सागवान झाडे

गर्द झाली होती दाट।।२।।

वाट कधीच थकत नव्हती

वाटसरुसोबत नित्य धावत होती।।३।।

वाट सर्वांना मार्ग दावीत होती

छोट्या-मोठ्याचा भार झेलत होती।।४।।

पडल्या होत्या भेगा वाटेवर

मन तिचं हासत होत वाटसरुच्या सुखावर।।5।।