स्वप्न

डोळ्यातून एक स्वप्न

सकाळीच हरवले

दिवसभर शोधले

पण कुठेच नाही सापडले

रात्रीला मग आपसुकच

पुढ्यात येऊन बसले

म्हणे चुकले माझे

मला माफ करून दे

स्वप्नांच्या तुझ्या जगात

पुन्हा जागा करून दे

बाहेरची ती दुनिया

खूप बेरंग आहे

लोकांचे सारे तोरे

खूप बेढंग आहे

चेहऱ्यावर चेहरे लावून

तिथेच सारेच वावरतात

भ्रष्टाचाराला आपला

ईमान इथे समजतात

वासनेने भरलेले त्यांचे डोळे

शरीरावरून फिरवतात

अन् क्षणातच विवस्त्र 

असल्याचा भास ते करवतात

छोटासा जीव मी

तिथे कसे जगणार

जीवाची घालमेल

कशी तिथे सोसणार

राहु दे मला तुझ्या 

स्वप्नांच्या दुनियेत

निरागसपणे त्या

रंगीबिरंगी दुनियेत

जेव्हा वाटेल पूर्णत्वाला यावे

तेव्हा तुझ्या डोळ्यांच्या काठावर

येऊन न्हाऊन घेत जाईल

तुझ्या डोळ्यातील खाऱ्या पाण्यातच

तुझे स्वप्न म्हणून जगत राहिल