शिशीर ऋतू

 शिशीराची थंडी आणते , अंगावर शिरशिरी ।

मनी माझ्या काहूर दाटे, उठली का भिरभिरी॥

हेमंताचे वैभव सरले, पानगळ उरली ।

धुळीची वादळे उठवीत चोही दिशा भरली॥

जीर्ण पर्ण ते उडवून लावीत , येती शीत लाटा।

वृक्षराज तो बहर उतरुनी , धरी निष्पर्ण काटा ॥

हा संन्यास म्हणायचे, की विजयामागून हार ? 

तांडवनृत्य करता शिवशंकर , करिती का विश्वसंहार ? 

हिमालयातील हिम वितळले, गंगाही गोठली ।

दुर्जन होती भस्मिभूत, चिंगारीतून आग नवी पेटली॥

पानगळीतून वसंत फुलतो, नवसृष्टीचे सृजन ।

मनातले काहूर भिरकावीत, शिशीर करी गमन॥