सांजवेळ

सांजवेळी मनात हुरहूर दाटते,

सय सख्याची काहूर माजवते...।।धृ।।

कुठे हरवले सारे ते,

जे माझ्या मनात होते..!

किती स्वप्न पाहिले अन,

कल्पनेत जग आणले होते...!  

आठवांच्या त्या डोही मग,

मन चिंब-चिंब भिजते..!

पानांआडून फुलांचे ते,

असे काय सजणे होते..!  

सांगायचे तुलाही होते,

तरी टाळले ते तूही होते..!

तमाम वेली-जातींनाही,

सांजवेळी झुरणे होते...!

जे होते हवे तुला ते,

'प्रेम' मजकडेच होते...!!

म्हणूनी....,

सांजवेळी मनात हुरहूर दाटते,

सय सख्याची काहूर माजवते..!