पंख फुटावे लेखणीला...!

मनात माझ्या असे एक इच्छा, ती माझी पूर्ण व्हावी..!

कागद व्हावा आकाशाचा, अन् समुद्राची शाई व्हावी..!

पंख फुटावे लेखणीला माझ्या, गरुड भरारी तिने घ्यावी..!

वाहून शाई सागराची तिने, कोऱ्या नभाची पाने रेखाटावी..!

आणि असे वाटते मला, माझी लेखणी मनकवडी व्हावी..!

जे जे असेल मनात माझ्या, तिने ती अक्षरे लिहून काढावी..!

सुंदर विचार आणि शब्दांनी, तिने आकाशी ढगे भरावी..!

नाविन्याचा तो लागून वारा, ती शब्द रुपी ढगे बरसावी..!

येऊन पूर सु-साहित्याचा, सकारात्मक विचार धरणे भरावी..!

नकारात्मक विचारांची घाण सारी, पुरात त्या वाहून जावी..!

ते साहित्य पाऊस पाणी पिऊन, वाचक मने हर्षावी..!

अशीच या लेखणीने माझ्या, वाचंकाची तहान भागावी..!

असे सहित्यामृत प्राशन करून, साहित्यप्रेमी तृप्त व्हावी..!

रंग भरुनी इंद्रधनुचे, जिवनी त्यांच्या, ती ज्ञानरंगी रंगावी..!

सहवासात त्या साहित्याच्या, रसिक मनेही प्रफुल्लित व्हावी..!

सुटुन दरवळ माय मराठीचा, साहित्य मृदा ती सुगंधी व्हावी..!