॥ फुलांचा बहर ॥

फुलांचा मखमली शालू घालून धरती नटली 

क्षणात ध्यानात आले चैत्र पालवी फुटली 

अबोलीला चढली लाली

बघून तिला चाफा हसला गाली 

आसपास बकुळीचा सुगंध दरवळला 

सारंगी मनापासून बहरला 

मधमाशी त्याच्याभोवती घालू लागली पिंगा 

गुलाब फुलांचा झाडावरच रंगला दंगा 

लालगुलाबी, पिवळी फुलं 

विविध रंग बघून चकीत झाले मुलं 

मनात त्यांच्या ठसले गेले निसर्ग म्हणजे देव 

आजीकडे हट्ट काजुगर भाजुन ठेव 

उन्हाची काहीली, शहाळ्याचे पाणी घटाघटा पिऊ 

आजोबांबरोबर अंगणात बसून

फणसाचे गरें पोटभर खाऊ 

रानमेवा खाण्याची रीत न्यारी 

निसर्गराजा तुझी किमया भारी ॥