ओढ मिलनाची

दिशा ही मावळतीची

मंद मंद शांत वारा

वाळूतच स्तब्ध झाला

दूर सागरी किनारा ..||१||

सांजवेळी क्षितिजास

निळाईचे प्रतिबिंब

सागराच्या कुशीतले

सुवर्णिय ओजबिंब..||२||

हेलकावे घेई नाव

अशा अथांग सागरी

अवखळ धुंद वात

स्वार होई लाटेवरी..||३||

आकाशाचा रंग सारा

माडावरी स्थिरावला

शांत सागरी किनारा

एकांतात सुखावला..||४||

पक्षी होवून स्वच्छंदी

घ्यावी भरारी आकाशी

ठसे शोधावे किनारी

इच्छा एकच मनाशी..||५||

ओढ तिला मिलनाची

उसळून येई लाट

देण्या तिस आलिंगन

किनाराच पाही वाट..||६||

पांघरावे आसमान

हेच कर्म समुद्राचे

सोबतीस ना कुणीही

हेच मर्म अस्तित्वाचे..||७||