माझी आजी...
माझी आजी...


जरी सरले तारुण्य...
अंगी असे उत्साह यौवनाचा...
माझी आजी म्हणजे...
खळखळता झरा चैतन्याचा...||
ती शिकविते आम्हा श्लोक...
गीता व रामरक्षेचे...|
आणि गिरवूनी घेते धडे
शिस्त नि स्वावलंबनाचे...||
आजी घरी असता...
लेकरां न लागे संस्कारवर्ग...
तिच्या फक्त आस्तित्वाने...
घरीच अवतरतो स्वर्ग...||
बनूनी मऊ रेशमी धागा...
ती करते नात्यांची गुंफण...
सर्वांना एक
त्र बांधणारी...
ती तर असते कोंदण...||
तिच्या हातची भाकरी खाता...
येई ढेकर तृप्तीची...|
तिची मऊ गोधडी पांघरता...
मिळे ऊब ममतेची...||
सर्वांच्या जपते आवडी...
ती झटते दिवसरात्र...
आपले वेचते आयुष्य...
न विश्रांती क्षणमात्र...||
माझे मागणे ऐक देवा...
पूर्ण करी तिच्या सर्व इच्छा...
अशी आजी सकळा मिळो...
हीच माझिया मनी सदिच्छा... ||