माझी आजी...

जरी सरले तारुण्य... 

अंगी असे उत्साह यौवनाचा...

माझी आजी म्हणजे... 

खळखळता झरा चैतन्याचा...||

ती शिकविते आम्हा श्लोक... 

गीता व रामरक्षेचे...|

आणि गिरवूनी घेते धडे

शिस्त नि स्वावलंबनाचे...||

आजी घरी असता... 

लेकरां न लागे संस्कारवर्ग...

तिच्या फक्त आस्तित्वाने... 

घरीच अवतरतो स्वर्ग...||

बनूनी मऊ रेशमी धागा... 

ती करते नात्यांची गुंफण... 

सर्वांना एकत्र बांधणारी... 

ती तर असते कोंदण...||

तिच्या हातची भाकरी खाता... 

येई ढेकर तृप्तीची...|

तिची मऊ गोधडी पांघरता... 

मिळे ऊब ममतेची...||

सर्वांच्या जपते आवडी... 

ती झटते दिवसरात्र...

आपले वेचते आयुष्य... 

न विश्रांती क्षणमात्र...|| 

माझे मागणे ऐक देवा... 

पूर्ण करी तिच्या सर्व इच्छा... 

अशी आजी सकळा मिळो... 

हीच माझिया मनी सदिच्छा... ||