माझा बाबा

पहाडासारखा खडा कसा असू शकतोस

प्रत्येकाला कोणत्या चष्म्यातून तू बघतोस

तुझा साधेपणा का उतरत नाही माझ्यात

आपूलकीच रसायन भरलय का तुझ्यात 

किती सोसतोस तरीही सावरतोस सगळं 

मिसळून जातोस दिसल जरी जग वेगळं

तळमळत असतोस पण दाखवत नाहीस कधी 

दुखल खूपल तरीही विवळत नाहीस कधी 

असा कसा रे न कळणारा तू माझा बाबा 

तुझ्या आठवणींनी भरलाय माझ्या स्वप्नांचा डबा 

दूर असलास तरीही काळजी करतोस आमची 

आमच्या सौख्यासाठी दूरदृष्टी तुझी लाबंची