जोकर

दुसऱ्याच्या चेहऱ्यावर, हास्याची कळी फुलवण्यासाठी, 

स्वतःचे दुःख लपवून, तो विचित्र हासतो सर्वांसाठी ||

जोकर बनून कुणाला, हसवणं कठीण असतं, 

 हसणाऱ्याकडे हसण्याचे कोणतेही कारण नसतं ||

रंगीबेरंगी कपडे घालून, मेकअप करून जोकर बनतो, 

अंतरंगी चित्ताकर्षक करणारा, तो माणूस असतो ||

आपल्या स्वतःच्या चेहऱ्याला, तो विद्रूप करतो, 

लोकांसमोर इकडे तिकडे धावतो पडतो ||

नवीन नवीन कला , आपली तो दाखवितो,

पाय डोक्यावर ठेवून, चालत हात मटकावितो ||

थोड्याच वेळात एका, रिंगला तो आग लावतो,

त्या आगीतून उठून स्वतः जळत असतो ||

लोकं हसले की, चेहऱ्यावर तो राग दाखवितो, 

हसत हसत लगेच, मग तो फुलून जातो ||

कपडे त्याचे ढिले ढाले पैजामा घालतो

आपली मांडी ठोकत, एखाद्या पैलवानासारखा दिसतो ||

विनोदी चेहरा करून, नेहमी स्वतः हसत राहतो

आपले दुःख लपवून, लोकांना तो हसवत राहतो ||