एक संध्याकाळ...

एक संध्याकाळ अशी असावी,

मनाची कवाडं उघडत जावी...

आकाशाच्या कँन्व्हासवरती,

नक्षी मनातली उमटावी...!!

एक संध्याकाळ अशी असावी..

स्वप्नातल्या परिराणीसारखी..

रुणझुणते पैंजण बांधून ,

थुईथुई नाचणार्या मोरासारखी...!!

एक संध्याकाळ अशी असावी...

मैफिल स्वरांची रंगत जावी...

आभाळाच्याही काना-कोपऱ्यात..

वादी-संवादींची फुले जन्मावी...!!!

एक संध्याकाळ अशी असावी..

चाफ्यासारखी दरवळणारी...

खोल श्वासात हुंगत रहावी...

असा आल्हाद देणारी..!!

एक संध्याकाळ अशी असावी...

पिकल्या पानावरही हिरवळ यावी..

थकल्या-भागल्या वृध्द जीवांवर...

थोडं 'तारुण्य' शिंपडून जावी...!!!