दीपस्तंभ

भोसले घरी रत्न जन्मले ;

नाव तयाचे शिवाजी ठेवले .

    

    सुसंस्काराचे बाळकडू राजमातेने पाजले;                   

     शूरविरांच्या शौर्यकथांनी बालपण सजले. 

सह्याद्रीच्या दऱ्याखोऱ्यातील मावळे जमले;

रायरेश्वरी स्वराज्याचे व्रत घेतले .

       तोरणा जिंकून तोरण बांधले ;

       स्वकीय शत्रूंना वठणीवर आणले. 

लोकांमध्ये स्वातंत्र्याचे बीज पेरले ;

सुल्तानशाहीचे अन्याय-अत्याचार झुगारले. 

  बलाढ्य अफजलखानास प्रतापगडी फाडले;                                     

   सय्यद बंडाचे वार जीवाजीने झेलले .

पन्हाळगडी सिद्दीच्या वेढ्यात सापडले ;

घोडखिंडीत बाजीप्रभूने रक्त सांडले .

    लालमहाली शाहिस्तेखानाची बोटे कापले;                                               

          पुरंदरी मुरारबाजी त्वेषाने लढले .

बादशहाच्याभेटीसाठी आग्र्याला गेले ;

कपटी औरंगजेबाने नजर कैद केले.

        मिठाईच्या पेटार्‍यातून पसार झाले;           

        कोंढाण्यावर तानाजीचे श्वास थांबले.    

हर हर महादेवाचा गजर दरी -खोरी गुजले ; 

गनिमी काव्यापुढे भलेभले नमले .

     रायगडी राज्याभिषेकाचे औक्षण लावले;     

    हनुमानजयंतीस शिवरायांचे निर्वाण झाले. 

रयतेच्या कल्याणासाठी स्वराज्य निर्मिले ;

 जगभर शिवकिर्ती चे डोहाळे गाजले.

      स्वर्गी स्वागतासाठी देव-दानव झुकले ;    

      शिवराय सगळ्यांसाठी दीपस्तंभ ठरले.