आयुष्याचं ऊन

आंबट गोड कैरी जिभेवर रेंगाळली

रेंगाळताना तुझ्या आठवणी ताज्या करून गेली

बंधच आपले असे होते की नकळत आपण भेटलो

आठवणींच्या जगात पुन्हा पुन्हा भटकलो

न मागितलेलं देऊन ओंजळ भरून टाकलीस 

परतून येण्यासाठी हक्काची वाट तयार केलीस

तुझ्या वाटेवर येताना थबकतात पावलं त्याच ठिकाणी आजही

आपलं गुपित आठवून सावली इतकंच लोभस भासतं आयुष्याचं ऊनही