आभास

किती सुगंध दरवळतो मोग-याचा,

मला भास होतो तुझ्या असण्याचा,

मागे वळून पाहिले, तर तू नव्हताच,

असे कैक भास झाले मला जगतांना,

पहाटे बघुनी अंगणी प्राजक्ताचा सडा,

मला भास होतो रुक्मिणी असण्याचा .

यमुनेचा निळसर प्रवाह बघताना 

मला भास होतो घनश्याम सावळ्याचा ,

प्रयाग संगमी गोरी गंगा सावळी यमुना,

मला भासते राधाकृष्ण क्रीडा करतांना.

पानगळीच्या निष्पर्ण वृक्षवल्ली बघता,

मला भास होतो केसरीया , पळसाचा

गोकुळी होळी खेळत राधाकृष्ण गोपी,

मला भास होतो त्या होळीत रंगण्याचा.

पानगळीचे जीर्ण-शीर्ण-पर्ण गळतांना ,

मला भास होतो वसंताचे बीज रुजण्याचा 

जीवनाचा आरंभ मातीत, अंत ही मातीत,

मला भास होतो नवजीवन नवसृष्टीचा .