વહાલો તું વરસાદ
વહાલો તું વરસાદ
મને વહાલો તું...
મને તું વરસો વરસ
વાયદા કરીશ તો
પણ એ વાયદા ગમશે.
કેમ...? ખબર છે?
કેમકે એ વાયદામાં
પણ કયારેક મલવાની છે આશ...
મને તારામાં જ
ખુલવું અને પૂર્ણ
થવું ગમે.
મને તારું મુખ ચુંમવું ગમે.
અને સતત આ તરસી
આંખોમાં ઝૂરવું અવિરત ગમે.
તું અને વાદળ ઊભાં હોય
તો મને બીજું ક્યાં દેખાય છે.
મારું દિલ તારામાં જનમોજનમથી મૂક્યું છે.
મને વરસાદમાં પણ
તુંજ વહાલો છે
તને બૂંદ બૂંદમાં,
શોધું છું. વલખું છું...
મને ચોમાસું વહાલું છે,
તારા કારણે
આખો ભીંજાય છે
વાલમ તારી યાદમાં...
હું તને બારે મહિના,
તને મારા જલતા
નયણાંમાં રાખું છું
જેમાં સપના આળોટે
અને ઈરછાઓ રહે અધૂરી...
મને વહાલો તું... તું... તું...