સલૂણી સાંજ

આજ કવયિત્રી બનીને માણવી છે પ્રકૃતિને;

લાગે છે મને સોહામણી આ વસંતની સલૂણી સાંજ.

આ ટાણે ઊડતાં પંખીઓની મનોહર દ્રશ્યની છે આકૃતિ;

જોવી છે કળા મારે સલૂણી સાંજની.

સકળ જગતની જે સખી બનીને સોહાતી;

આજ હૈયામાં હરખ હરખાતો જોઈને સલૂણી સાંજને.

મને ખળખળ વહેતાં ઝરણાંની સ્મિતની સ્વીકૃતિ;

આજ પહોચવું છે મારે પર્વતનાં શૃંગે ઊડીને.

ક્યાંક માનવીની ક્રૂરતા જોતાં લાગે છે મને વિકૃતિ;

આથમતો રવિ જાણે મારી સાથે વાતો કરતો.

પૂજા- અર્ચના કરવી આ પ્રકૃતિની, અહીંની સંસ્કૃતિ.

હું તો વળી પાછી શોધતી એ સલૂણી સાંજને.

નીરખે "કોમલ" નયનો રાહ પર, અમૂલી ક્ષણની ફરી;

અધીરી છું મળવા ફરી આ પ્રકૃતિની સલૂણી સાંજને.