નસીબ

મારી ડાળી એ ડાળીએ વસંતમાંથી

પાનખર કયારે પાંગરી ગઈ ?

 હસતી રમતી એ કયારે સૂમસામ થઈ ગઈ

એને ખુશ થવાનું શુ નસીબમાંજ નથી ?

એની ડાળી એ ફૂટેલ કૂંપળો પણ

અનાયસે કરમાઈ ગઈ

મૌન ભિતર જ ધરબાઈ ગયુ

કંઈ કહેતા કહેતા જ હંમેશ માટે વિલિન થઈ ગયુ