આ ખુબી અને ખામી

આ ખુબી ખામીની રમત છે,

આંખો ખોલો આ જગત છે,

ખુબી ભૂલી ખામી કાઢે છે,

છતાંય અહીં જીવવાનું છે,

ખુબી જોવું એ જાણે શ્રાપ છે,

ભાવના આંખો ઉપર પડળ છે,

ખુબી નજર અંદાજ કરે છે,

નાટક સતત આવાં લોકો કરે છે,

આંધળા બનીને જ ચાલે છે,

ગાડરીયો પ્રવાહ જ વહે છે,

માણસ જ માણસને નડે છે,

જાત આ બહુ કમ્બખ્ત છે.