ते दोघेही कृतज्ञतेने माझ्या लेकाकङे बघत होते. एक वडील म्हणून मला मी केलेल्या संस्कारांचा अभिमान वाटला तेव्हा. मुलगा आ...

अजुनही हे पोरगं ढोल वाजवायचे थांबत नव्हत. तशी मागाहुन हळूहळू चालत एक जख्खङ म्हातारी..

नात नसतांना पङेल ते काम अंगावर घेत काम करणारा प्रत्येक माणुस वेगवेगळ्या सर्कशीतच तर काम करतो ,फक्त भुमिका तेवढी बदलते

मात्र घरी येतांना विपरीत घडले, ती नव्हती सोबत, ती पण गङावरुन पाय घसरुन...... काळाच्या ओघात ती घटना मागे पङली.

मायमराठीची परदेशातही महती गाजवण्याची गोष्ट

चितळे काकुं पुन्हा एकदा मीठमोहरया घेऊन आल्या अन त्यांनी त्या जर्मन सुनेची दृष्ट काढली .

अरे !! हसताय काय ? खरच सांगतोय मी ,स्पायडरमॅन आमच्या घरी...अस काय कुणी उगाच लिहतय का काय ? खोटं वाटत असेल तर अजुनह...

ते अजरामर असते प्रेमाच्या जरीने विणलेल आणि विश्वासाच्या तारेने बांधलेले. भावना.

तशी म्हातारीच्या डोळ्यातून घळघळा अश्रू व्हायला लागले. आहे त्याच जागी तिने भक्तीभावाने विठूरायाला नमस्कार केला.