"నేనో పుస్తకం రాసాను" "ఎన్ని పేజీలుంటుంది?"

విప్పు..గబగబా" "ఇప్పుడొద్దు" "మరెప్పుడు?""

మర్నాడు సూర్యుడు నవ్వుతూ బైటికి వచ్చాడు..."ఇవాళ కొత్త కబుర్లకు ఎవరు ఎలాంటి రంగులద్దు తా

"ఎక్కడున్నావ్?" "ఇంట్లో" "హోటల్ కొచ్చావనుకున్నా"

ఈ మధ్య కాలంలో రెండంటే రెండు సార్లు, అది గట్టిగా ఒక గంట కాలం పట్టుమని ఇంట్లో నైనా లేకుండ

సంబోధనే లేని ఉత్తరం, ఎవరు రాసారో, ఎందుకు రాశారో ..తెలియని ఉత్తరం

"నువ్వంటే నాకిష్టం" ఆంది గోపిక "ఎంతో" నవ్వుతూ అన్నాడు ఫణి "నా మనసు పారేసుకున్నంత"

ముగింపు భాగం

తొమ్మిదో భాగం

ఎనిమిదో భాగం

ఏడవ భాగం

నాలుగో భాగం

ఇచ్చట మీ జీవితంలో జరగబోయే భవిష్యత్తు చెప్పబడును.. అని అందంగా ఒక బోర్డు చెట్టు

తెలుగు పుస్తకము మధ్యలో ఏదో రాసున్న కాగితం కన్పించింది.

స్వామి చిరునవ్వే సమాధానం. ఇదంతా పత్రికల కెక్కింది.

ఆ వయసులో బోలెడు మంది తన వెంట పడేవారు..శశిధర్ మాత్రం మూగ ప్రేమికుల్లా.

ఫోన్లో మాట్లాడుతూ సునీత చేష్టలు చూస్తూ లోలోపల కోపం సముద్రం అలల్లా తన్నుకొస్తోంది వెంకటే

"ఐతే ఎంటట?" "నేను పుట్టింటికి పోతున్నా" "వెళ్ళు.. వెళ్ళు..ఇంకెందుకాలస్యం?"

వద్దు... నాకు కుదర్దు"" "చెయ్యాలి తప్పదు" "వద్దన్నాగా"

హలో ఎవరు ఫోన్ చేసింది?" "నేనే"