ନୀଳ ଆକାଶର ନୀଳ ମେଘମାଳା

ନୀଳ ଆକାଶରେ ନୀଳ ମେଘମାଳା

ଭାସୁଥାଏ ଯେବେ

ନିଃସଙ୍ଗ ନିରୋଳା

ଅନ୍ତର ମୋ ନାଚି ଉଠେ କହିବାକୁ

ହେ ଘନ କୁଞ୍ଚିତ ଶୁଭ୍ର ଶ୍ଵେତ ମେଘ

ଶୁଣିବ କି ମୋର ବ୍ୟଥା ମୋ ହୃଦ ନିଦାଘ ।

କହିଦେବ ଯାଇ ଟିକେ ସରଗ ଦୁଆରେ

ମୋ ପ୍ରିୟତମ ପାଶେ

ପାଇ ଅବକାଶେ

ଦୁଃଖିତ ମୁଁ ଅନୁତପ୍ତ ମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ

ସୁଖ କେବେ ଦେଇ ନାହିଁ

ଅବା ଦୁଃଖ ତୁମ ବୁଝି ନାହିଁ ।

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଚାଲିଗଲା ଜୀବନଟା

ବୟସର ସ୍ରୋତର ଧାରେ

କାଳର ନିଷ୍ଠୁର ସତ୍ୟରେ

ମୋତେ ଖାଲି ଛାଡ଼ି ଗଲା ତୁମ ବିନା

ବୁଝିବାକୁ ତୁମ ଉପସ୍ଥିତି

ପାରୁନି ମୁଁ ଆଉ ପାଉଛି ଯନ୍ତ୍ରଣା ।

ହେ ନୀଳ ଆକାଶର ନୀଳ ମେଘମାଳା

ଆସ ଥରେ ତମେ ଓହ୍ଲାଇ

ପ୍ରିୟତମ ମୋର ରହିଛି ଅନାଇ

ମୋ ଦୁଃଖ ଶୁଣିଲେ ବ୍ୟଥିତ ସେ ହେବେ

କହିଦେବେ ଆସିବାକୁ ରାସ୍ତା

ଅଣନିଶ୍ଵାସୀ ମୁଁ ଏଠି ଅପରିପକ୍ଵା ।